Mijn ouders hebben zich een paar jaar geleden weer in Suriname gevestigd en mijn vaders 75ste verjaardag vierde hij groots in december 2012 – de perfecte gelegenheid voor een hernieuwde kennismaking met mijn tweede vaderland.
Na een vermoeiende vlucht van negen uur landden we ‘s avonds laat op luchthaven Zanderij. Het was bijzonder en onvergetelijk, het moment dat ik het vliegtuig uitstapte (geen gate, maar gewoon met de trap) en ik voor het eerst in 35 jaar weer de benauwende hitte voelde, de herkenbare geuren rook en de vaste grond van de Republiek Suriname onder mijn voeten voelde. Er kwamen meteen weer veel lang vergeten herinneringen van vroeger naar boven. Het voelde vertrouwd. Ik voelde de ontroering van een adoptiekind in Spoorloos dat zijn natuurlijke ouders voor het eerst in de armen vliegt.
Tips voor Suriname
Suriname is een land met een grote verscheidenheid aan ethische bevolkingsgroepen (Indianen, Creolen, Hindoestanen, Javanen, Chinezen, et cetera) die in goede harmonie naast elkaar en met elkaar leven. Ter illustratie: bij mijn weten is Suriname het enige land waar een synagoge vredig naast een moskee kan staan (aan de Keizerstraat in Paramaribo). Iedereen respecteert elkaars cultuur. Het land is zo’n vier keer groter dan Nederland met een populatie van minder dan 600.000. Vol is vol zul je hier gelukkig dan ook niet snel horen. Suriname is in veel opzichten een aangename afwisseling op mijn huidige thuisland.
Mijn vakantie in Suriname was kort, maar een week, en was voornamelijk bedoeld om zoveel mogelijk tijd met mijn ouders door te brengen. Zeker nu ze zo ver bij ons vandaan wonen. We zijn dus niet het binnenland ingetrokken, maar hebben zoveel mogelijk in en rondom Paramaribo gedaan, bezichtigd en natuurlijk – zoals je van echte Surinamers mag verwachten – gegeten. Hier komen mijn Surinametips!
1. Fort Zeelandia
Wie naar Paramaribo gaat, moet natuurlijk Fort Zeelandia bezoeken. Dit fort heeft een rijke geschiedenis die teruggaat tot diep in de 17e eeuw. Gebouwd begin 1600 door Nederlandse kolonisten, veroverd door de Engelsen in 1651 die het Fort Willoughby noemden, heroverd door de Zeeuwen in 1667 die het fort omdoopten tot Fort Zeelandia.
Het fort bevindt zich aan de linkeroever van de Surinamerivier, Waterkant, te midden van prachtige oude koloniale huizen. Het is vlak naast het Onafhankelijkheidsplein. Het fort herbergt sinds de jaren 90 weer het Surinaams Museum. En voor de liefhebbers is er tegenwoordig ook een uitzonderlijk goed restaurant genaamd Baka Foto (achter het fort). Je zit er het best half buiten half binnen met een fantastisch uitzicht op de Surinamerivier.
Helaas is Fort Zeelandia ook bekend door de Decembermoorden. Het is de plek waar het militaire regime onder, toen, legerleider Bouterse in de nacht van 8 december 1982 vijftien politieke tegenstanders martelden en vermoordden. Ruim dertig jaar na dato wordt deze zwarte bladzijde in de Surinaamse geschiedenis nog steeds herdacht.
Fort Zeelandia is één van die plekken in Suriname die je om zeer uiteenlopende redenen gewoon moet bezoeken.
2. Braamspunt
Braamspunt is een visserseilandje op de plek waar de Surinamerivier uitmondt in de Atlantische oceaan. Niet alleen de bestemming is zeer de moeite waard, ook de boottocht ernaar toe is een belevenis. Op de hoogte van Paramaribo kan je aan de oever van de Surinamerivier (Leonsberg) een gemotoriseerde korjaal huren. Vergeet voordat je instapt niet om in het Chinese winkeltje om de hoek gekoelde dranken mee te nemen. Het is in Suriname altijd warm en op Braamspunt zelf zijn geen winkels.
De boottocht naar Braamspunt duurt in totaal ongeveer anderhalf uur. Halverwege wordt op de Surinamerivier altijd een stop gemaakt, omdat je op die plek veel dolfijnen kan bezichtigen.
En zoals je van dolfijnen bent gewend, zijn ze nooit te beroerd om een eindje met de boot mee te zwemmen. Het eiland op zich is niet bepaald idyllisch te noemen. Wanneer de boot aanmeert, wordt je verwelkomd door een grote groep zwerfhonden. Zoals veel plekken in Suriname is er helaas ook op dit eiland best veel zwerfafval. De vissershutjes zijn niet meer dan bouwvallige houten krotten. Braamspunt moet het echt van de locatie hebben. Je kan er op het mooie strand ongehinderd staren naar de oneindige horizon boven de Atlantische oceaan. Zeer de moeite waard!
3. White Beach
Voor wie Paramaribo even wil ontsnappen, maar niet te ver en te lang naar en door het binnenland wil reizen, heeft de optie om een dagje lekker te luieren op White Beach in Domburg. Het is een aangemaakt wit strand aan de Surinamerivier dat op ongeveer 45 minuten rijden van Paramaribo is verwijderd. Dit recreatieoord is ideaal voor families met kinderen om lekker te relaxen en te zwemmen. Belangrijke tip hier is dat je er rekening mee moet houden dat tijdens eb zwemmen niet mogelijk is.
Je kan er overigens niet vrij de Surinamerivier op zwemmen. Het zwemgebied is door een boven het wateroppervlak opstekend net afgebakend. Dat net schijnt er te zijn om piranha’s buiten te houden. No span, zou ik dus zeggen…
Wij zijn op een doordeweekse dag naar White Beach gegaan. Prima tijd als je er je tijd in alle rust wilt doorbrengen. In de weekenden is het er uiteraard behoorlijk drukker, maar er worden dan wel meer activiteiten georganiseerd van bands tot barbecues.
4. Torarica
Torarica is volgens mij het mooiste hotel in Paramaribo. Het is op loopafstand van Fort Zeelandia, het Onafhankelijkheidsplein, het Presidentieel Paleis. Zelf overnachtten wij in het Marriott Courtyard, een vrij nieuw hotel gelegen aan de Surinamerivier en nog geen vijf minuten met de taxi naar het Onafhankelijkheidsplein. Ook een prima hotel, maar er gaat voor mij niets boven Torarica.
Zoals bij alle prestigieuze hotels betaal je in Torarica veel per kamer per nacht. Maar je hoeft er echt niet te overnachten om van het hotel te genieten. Wij vonden het een ideale plek om te lunchen. Buiten uiteraard. Het restaurant is aan een prachtig zwembad gelegen. Je hebt een keuze uit zowel Surinaamse en Europese cuisine. En voor de cocktailliefhebbers is er een overvloed aan keuze.
5. Mirosso, Blauwgrond
Blauwgrond is één van de ressorten ten noorden van Paramaribo die vroeger als koffie- en cacaoplantages fungeerden. Op Blauwgrond werd vroeger ook indigo geteeld. Ik ben geen expert, maar ik hoor dat dit de grondstof is voor blauwe kleurstof en dat verklaart waarschijnlijk de naam. Tegenwoordig is Blauwgrond ook bekend als Klein-Indonesië. Wie Blauwgrond zegt, zegt Javaans eten. Je vindt er een groot aantal Javaanse restaurants vlak bij elkaar. Het is niet echt op loopafstand van het stadscentrum, maar met de taxi ben je er zo.
Onze keuze was gevallen op restaurant Mirosso. Een mooi restaurant waar je, zoals overal in Suriname, zowel binnen als buiten kunt eten. Bediening is goed en op z’n Surinaams (dus niet heel erg snel…). De porties zijn erg groot dus zorg ervoor dat je er met een zo leeg mogelijke maag naar toe gaat. Javaans eten zoals Javaans eten hoort te smaken. Aanrader!
Primero suerte en los Bloscars de Viajes de Skyscanner y segundo comentarte que cierto es la cantidad de diferentes etnias existentes.
Saludos
Gracias y muy bien qua hay muchas etnias existentes.
Leuke tips!
En voor mij zijn het nieuwe locaties.
Vriendelijke groet uit Amsterdam-ZuidOost,
Dank je wel. Graag gedaan.